Leonard Cohen, A Journey, A Song
Er zijn weinig popsongs die een twee uur durende docu verdienen, maar Hallelujah van Leonard Cohen is beslist een uitzondering. De Canadees bleef er eindeloos aan sleutelen, begreep hele stukken tekst zelf ook maar half, en nam in 1984 een versie op die zijn platenmaatschappij te beroerd vond om uit te brengen. Niettemin groeide het even aardse als mystieke lied uit tot een veelvuldig gecoverde evergreen, even geschikt voor bruiloft en begrafenis als karaokefeest. De docu zoomt in op ontstaan, ontwikkeling en blijvende impact, en schetst en passant een boeiend portret van Cohen zelf.
Geller en Goldfine behandelen niet alle coverversies van Hallelujah: dat is ondoenlijk en zou oninteressant zijn geweest. Wat ze wél doen, in een heldere vertelling en met schitterende onbekende beelden gelardeerd, is inzichtelijk maken hoe het lied ‘muteerde als een virus’: zowel de toon (van sombere overpeinzing tot euforische uitroep) als de tekst veranderde.
Cohen begon daar zelf al mee. Zijn tientallen coupletten zijn ruwweg onder te verdelen in de twee categorieën waarin veel van zijn werk valt op te splitsen: ‘holiness and horniness’. God en geilheid, het stichtelijke en het scabreuze. Dood, zonde en gebed versus liefde, lust en aanbidding.
Zaterdag 9 september, 20.00 uur Tickets €6
Te bestellen: Op deze site
